ചൊന്ന വാക്കുമെ,ന്നഛന്റെ വിരല്‍ത്തുമ്പു
തൂങ്ങിയാദ്യമായി പിച്ചവെച്ച വഴികളും
ചിതലരിക്കുമീ,യൊര്‍മ്മകളെന്നിലുയിരിടും മുമ്പേ
കണ്ണേ,യെന്നു ചൊന്നുമ്മവെച്ചു വാരിപ്പുണര്‍-
ന്നതേതു കരങ്ങളെന്നുമൊര്‍മ്മയില്ല
ആരൊ മുമ്പേ കുറിച്ചിട്ടൊരെന്‍ ജീവിത-
രേഖകള്‍ നാവൊറു പാട്ടായി ചൊല്ലിയ
കുറത്തിമുത്തിതന്‍ മുഖവും മറന്നു
ആദ്യം നനഞ്ഞ മഴയുമാദ്യത്തെയൊണവു-
മാദ്യം കണികണ്ടുണര്‍ന്ന വിഷുപ്പുലരിയു-
മാദ്യത്തെ ശകാരവും പിച്ചും, കരച്ചിലു-
മാദ്യമായിചിരിച്ച സനേഹിതനു,മെല്ലാ-
മാദ്യന്തമില്ലാതെ മാഞ്ഞുപൊയി
മാനമിരുളും മഴക്കാലദിനങ്ങളിലെന്നരി-
കത്തിരുന്നു സ്ലേറ്റില്‍ വരച്ചതാരെന്നൊര്‍മ്മയില്ല
വരാന്തയിലിരുനിരയായി നീണ്ട വരികളി-
ലൊന്നിലിരുന്നെന്തു "ചൂടാ,ണീ കഞ്ഞി"യെന്നു
ചൊന്നതാരുടെ സ്വരമെന്നുമൊര്‍മ്മയില്ല
വിറയാര്‍ന്നുതിര്‍ന്ന മഴയെ ചെറുത്തീടാ,നൊരു-
കുടക്കീഴിലെത്രമേല്‍ ചേര്‍ന്നു നിന്നിരുന്നൂ നമ്മള്‍
മഴയായി കാലം പെയ്തുതൊരുമ്പൊ-
ഴെങ്ങൊ വെച്ചു മറന്നൂ ഞാനാ കുടയും മുഖങ്ങളും
വഴിയറിയാതെയുഴറി നിന്ന വഴിത്താരകളി-
ലെത്ര പേര്‍ വെളിച്ചമായി വഴിതെളിച്ചു നിന്നു
പിന്നെ, മുഖം തരാതെ കാലത്തിന്‍
നടവരമ്പിലൂടെങ്ങൊ നടന്നു മറഞ്ഞു
എത്ര യാത്ര,കളതിലെത്രയെത്ര മുഖങ്ങള്‍
മിണ്ടുവാനൊര്‍ത്തു തുടങ്ങും മുമ്പേ
വിട പറഞ്ഞു പൊയവര്‍; ചിലപ്പൊള്‍
പരസ്പരമെന്തൊ മിണ്ടിപ്പിരിഞ്ഞവര്‍
മനസ്സിന്നൊരു കൊണിലായിങ്ങനെ,
മറവിയുടെ മൌനം മറയ്ക്കുന്നേറെ മുഖങ്ങള്‍
ഓര്‍മ്മ തന്‍ വിരല്‍പ്പാടൊന്നും പതിയാ-
തെത്രയൊ ചീരിയും കണ്ണീരും ചിറകിലേറ്റി-
യെത്രമേല്‍ നിശ്ശബ്ദമീ കാലമുരുളുന്നു !
കണ്ണെത്തീടാതെങ്ങൊ മറഞ്ഞു പൊയ വാസരങ്ങ-
ള,തിലെങ്ങും തെളിയാതെ പൊയൊ,രൊര്‍മ്മക്കുറിപ്പുകള്‍
കണ്ണൊന്നു ചിമ്മിയാല്‍ നൃത്തം ചെയ്യും
വര്‍ണ്ണചിത്രങ്ങളേറെയുണ്ടൊര്‍മ്മയിലെങ്കിലും
കാലങ്ങളായെന്‍ മനസ്സിന്നിതള്‍ത്തുമ്പി-
ലെങ്ങൊ,യിറ്റു വീഴാതെ നില്ക്കു-
മൊര്‍മ്മച്ചിന്തുകള്‍-
ഓര്‍മ്മത്തെറ്റുകളതെത്രമേല്‍ ധന്യം ..!
(മാര്‍ച്ച് 2007)
