കാവായ കാവെല്ലാം കുളിരാര്ന്നു നിന്നു..
നീയും നിന്റെ ശബ്ദവും ഗന്ധവും,
മുക്കുത്തിയില് മിന്നി നില്ക്കുന്ന ഒരു നക്ഷത്രവും..!
ഒരു കാട്ടു ചൊലയുടെ പതപ്പും മുഴക്കവുമായി
ഏതൊ പഴമയിലെ രണ്ടു ജീവബിന്ദുക്കളായി
ഏഴു തഴ്വാരങ്ങളിലെ പാട്ടും പ്രതിധ്വനിയുമായി
മുങ്ങി നിവര്ന്നു പട്ടു ചേല മാറുന്ന
ഋതുഭേദങ്ങളായി..
നാമൊടുവില്..,
വെയിലേറ്റു പിരുപിരുക്കുന്ന ചിറകുകള് വീശി
എന്തൊ മന്ത്രിക്കുന്ന,
രണ്ടു തുമ്പികളായി...!
(സെപ്റ്റംബര് 2001)
1 comment:
രണ്ടു തുന്പികള്
n backspace p i
തുന്പികള്
Post a Comment